FIRST ONE YEAR IN KUWAIT
"We don't Grow when things are easy, we grow when we face challenges"
Isang taon na pala ang lumipas, Oh' kay bilis nga naman ng panahon parang kailan lang. Sinabi ko noon hindi hindi ako mag aabroad. Pero pagkapasa ng Board exam, sa 2yrs kong pag tatrabaho sa pinas nakita ko kung gano kahirap kumita at mag ipon kung sa pinas ka nag tatrabaho. Maganda na nga ang trabaho ko at single pa wala pang sariling pamilya pero wala parin nangyayare papaano pa kaya kapag nagkapamilya na. Maliit na income pero malaking ang mga expenses. Kaya nagkukulang parati. Kaya nong dumating ang opportunity na makaalis ako dinako nag dalwang isip pa.
Sabi nila mahirap daw. Pero ika nga nila "No pain No
gain". Oo mahirap nga, tama sila pero ganun namn talaga sabi nga nila "Nothing's worth comes easy" Kailangan talaga pag pagurin at pag hirapan
ang isang mataas na pangarap.
Pag dating ko sa bansang kuwait, di tulad ng aking inaasahan, parang naging madali alng bakit? Dahil siguro inexpect kona at tinanggap kona. Mas papadali ang isang bagay kapag tinanggap mona ito. at dahil din siguro sa mga na experience ko sa pag tatrabaho sa Maynila. Ang alam ng mga tao ang ganda ng buhay ko sa maynila dahil sa mga pinopost kong mga photos sa fb. hindi lang nila alam kung gaano kahirap ang buhay sa Maynila lalo na sa isang nag uumpisa palamang na tulad ko, at isang tulad ko ring propesyonal na nag uumpisa pa lang din ang makakintindi saakin. Kahit mahirap at kahit parang walang nagyayari tinutuloy ko parin ang buhay sa Maynila, by faith narin siguro. Proud parin naman sa mga ganung experiences. pinatatag ako ng mga pagsubok at dahil nalampasan ko lahat ng iyon, mas kaya ko dito sa abroad. Wala akong gaanong takot at pangamba, dahil narin siguro nasanay nako sa Maynila, tuloy naiisip ko na. pinahirapan talaga ako ni lord para dito, para mas kayanin ko ang mga susunod pang ibibigay nyang blessing, para mahandle ko ng maayos ang mas malaking bagay. Training ba, sa madalign salita.
Pag dating ko sa bansang kuwait, di tulad ng aking inaasahan, parang naging madali alng bakit? Dahil siguro inexpect kona at tinanggap kona. Mas papadali ang isang bagay kapag tinanggap mona ito. at dahil din siguro sa mga na experience ko sa pag tatrabaho sa Maynila. Ang alam ng mga tao ang ganda ng buhay ko sa maynila dahil sa mga pinopost kong mga photos sa fb. hindi lang nila alam kung gaano kahirap ang buhay sa Maynila lalo na sa isang nag uumpisa palamang na tulad ko, at isang tulad ko ring propesyonal na nag uumpisa pa lang din ang makakintindi saakin. Kahit mahirap at kahit parang walang nagyayari tinutuloy ko parin ang buhay sa Maynila, by faith narin siguro. Proud parin naman sa mga ganung experiences. pinatatag ako ng mga pagsubok at dahil nalampasan ko lahat ng iyon, mas kaya ko dito sa abroad. Wala akong gaanong takot at pangamba, dahil narin siguro nasanay nako sa Maynila, tuloy naiisip ko na. pinahirapan talaga ako ni lord para dito, para mas kayanin ko ang mga susunod pang ibibigay nyang blessing, para mahandle ko ng maayos ang mas malaking bagay. Training ba, sa madalign salita.
Ang dami dami ko ng namimis sa Pinas. Namis kona yung mga tao dun,
syempre yung pamilya lalu na yung mga bata, namis kona rin mga kaibigan,
barkada at kaklase, namis kona yung bahay namin, yung mga lugar sa pinas, namis
kona rin yung maynila kung saan ako nasanay sa trabaho, namis kona yung rin
yung Tagay na may kasamang masayang kwentuhan yung nag papaunwind pag stress na
sa trabaho at namis kona rin yun tumambay lang, hindi yung puro trabaho ang iniisip, yung simpleng buhay lang. Pero ang pinaka namimis ko talaga ang pagkain sa pinas, ang pagkain kasabay ang mga
pamilya.
Pero frankly speaking, kahit ganito pa man mas pipiliin ko parin mag trabaho "muna" dito sa abroad pansamantala. Dahil mas nakaktulong sa pamilya financially, nabibili
ko ang mga gusto kong mga gamit, mas nakakaipon ako rito para sa future ko at
lalo pa akong mas natututo hindi lang sa trabaho kundi pati sa buhay, because
working abroad teaches you to be more independent.
Napaka bless ko at binigyan ako ng break ni lord. Kahit batang
bata pa ako at kaunti palang ang experiences ko sa aking propesyon inalow na nya
ko makalabas ng bansa. Lahat yata ng pinag pray ko at hiniling ko bago ako umali ay ibinigay nya sakin. Una, ang maayos na makarating dito,
maayos, malinis at komportableng accomodation, maayos na trabaho mga kaibigan
at mababait na mga boss. (Free accomodation na fully airconditioned, libreng water bill, electric bill at ineternet bill, transportation back and fort sa
office is also free, libring food breakfast, lunch dinner, luto na agad, kakain ka nalang, pag dating mo galing trabaho luto na, libring laba. Iwan mo alng sa laundry room pag dating mo malinis na nakatupi
na, libring wifi at cable tv sa room, libre cellphone naka plan sa internet,
call and text company na rin ang nag babayad. Libreng recreation, gym, table
tennis, billards etc. libreng gupit at marami pang iba. Halos lahat provide na
ng company wala kang gagawin kundi mag trabaho lang.
Isa sa mga magandang bagay na makukuha ko rito ay ang pag kakaroon ng magandang career background. Kung e gu-google ang Hyundai Engineering and Construction ay isa sa pinaka malaking contractor sa buong mundo. Top leading construction company. At ang project ay isa sa pinakamalaking oil refinary sa buong kuwait. Kaya ito ay isang malaking break para saakin.
Isa pang maganda rito ay nagkakaroon ako ng chance na makipag
halubilo sa ibat ibang mga nationality/mga tao sa ibat ibang bansa. Mga Arabong
local, mga Koreano, Prances, Indiano, Eqyptian, Bangladesh, mga taga Puerto
rico, mga Indonesian at Malaysian, mga Thai, mga taga Ireland at syempre mga
Pilipinong galing sa ibat ibang lugar sa pilipinas. (Mga Bisaya, ilocano,
batangenio, tagalog, Bicolano, mayroon din mga tulad kong kapampangan at marami
pang iba.
Sa pakikihalubilo sa ibat ibang mga taong ito, nag kakaroon ako ng
pag kakataon na makilala ang kanilang kultura, natututo ako ng kaunti sa
kanilang mga lenguahe, nag kakaroon ako ng kaalamn sa knilang mga pamumuhay,
mas lalong nahuhubog ang aking Social interaction skills, at mas lalo akong
nagiging matured sa trabaho at lalo na sa buhay dahil mas lalong lumawak ang
aking pananaw sa buhay. Pero higit sa lahat ang pinaka mahalaga para saakin sa
lahat ng aking nabangit ay ang pagkakataong mag karoon ng mga bagong kaibigan
galing sa ibat ibang dako ng mundo. Isang araw kapagka nag karoon ng pag
kakataon makapunta ako sa knilang mga bansa pwedi ko silang kontakin.
Isang dahilan an rin na masasabi kaya mas napadali ang buhay ko
rito dahil sa dami ng mga pilipino maging staff man o trabahador, pag sila lang
ang kasama ko dtio parang wala man ako sa iabgn bansa. Pag day off at
pumapasyal ako sa ibat ibang lugar dito ang dami dami ring mga pilipinong
makikita, Mga katulad kong OFW na nag tatrabaho sa ibat ibang kumpanya.
kaya habang wala pa akong ipon sa pag papatayo sa pangarap kong
negosyo. dito na siguro muna ako at pag naisip ko ng bumalik sa pinas, mas
maayos na ang lahat. Mas matured nako sa trabaho at sa buhay. Kaya kahit anong
hirap at homesick titiisin ko muna. Pansamantala lang naman ito. Hinding hindi
ako matatakot dahil malakas ang kakampi ko sa bawat pagsubok. Si Lord.
Dear readers,
Thanks for reading my Blog. "May all our dreams and
aspiration will come true"
-Jerome
Comments
Post a Comment